- өтіп кетушілік
- (Проникаемость)
ядролық ракетаның немесе бомбалаушының белсенді қорғанысты жарып өтіп кету қабілеті.
Казахский толковый терминологический словарь по военному делу. — Мектеп.
өтіп кетушілік
Смотреть что такое "өтіп кетушілік" в других словарях:
бір жер — (Қост.: Семиоз., Фед.) бір қазыналық жер өлшемі. Шалғы тарта білетін үш жігіт күніне б і р ж е р түсіріп кетуші еді (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жегенелеу — (Жамб., Жам.; Шымк.: Шәу., Мақт.; Қ орда, Шиелі; Қарақ.) жекелеу, сирету. Қылшаның ж е г е н е л е у і аяқталды (Жамб., Жам.). Пахтаның түбін ж е г е н е л е у уақыты болды (Қарақ.). «Үлгілі» колхозында оқушы балаларды мақтаны ж е г е н е л е у… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аттаушылық — зат. Аттап кетушілік, істемеушілік. Әдетте күйеудің тәжірибесіне, пысықтығына және қалтасының қалыңдығына байланысты бұл ғұрыпты а т т а у ш ы л ы қ та болып жататын (Х.Арғынбаев, Қаз. семья, 199) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бож-бож — Бож божы шықты. Жұмсарды, болбырады. Көн етік суға тисе болды, шылғи қайыстанып, б о ж б о ж ы ш ы ғ ы п, болбырап кетуші еді (О. Бөкеев, Үркер, 41) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапышыл — сын. Қапы кетуші, қапы қалушы. – Қ а п ы ш ы л неме, өзің де қапы кетпе! (Ғ.Мүсірепов, Оян. өлк., 1, 400) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоюлатушылық — зат. Бір нәрсені қоюлатып жіберушілік. Қалмақан очерктері мен публицистикасында оқиғаны қ о ю л а т у ш ы л ы қ, әсіре қызыл сөзбен артық айтып, асып кетушілік дегенді байқамаймыз (Р.Ыдырысов, Отты жыл., 93) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызғалдақта — ет. жерг. Гүлдеу, гүл жару. Жылда бұл кезде осы аралар жусаны қара белдеу болып, жауқазыны қ ы з ғ а л д а қ т а п, жапырақ шайыры, сарбас жоңышқасы ен далаға түрлі өң беріп, жайнап кетуші еді (Қазақст. ауыл шаруаш., 1963, №10, 22) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
теріс — арқау. Жол жол болып, қазтаңдайланып көрінетін тоқыма өрмек. Әжем түйе жүнінен шекпен тоқып беретін. Алыстан қарағанда жол жол болып, қазтаңдайланып көрінетін. Оны өзі т е р і с а р қ а у дейтін (Н.Қозыбеков, Дала., 24). Өстіп т е р і с а р қ а у … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тоғанбасы — зат. сөйл. Егін суғарғанда тоғандағы суды реттеп, бөліп беруші адам; мұрап. Сіз т о ғ а н б а с ы болғанда, төбелес шығып кетуші еді (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 2, 116) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
